Park krajobrazowy

Dane podstawowe

• Nazwa: Skierbieszowski Park Krajobrazowy
• Data utworzenia: 1995-01-23
• Powierzchnia [ha]: 35363,5100

Położenie formy ochrony przyrody

• Województwa, w których znajduje się obiekt: lubelskie
• Powiaty: zamojski, krasnostawski
• Gminy: Grabowiec (gmina wiejska), Izbica (gmina miejsko-wiejska), Miączyn (gmina wiejska), Krasnystaw (gmina wiejska), Skierbieszów (gmina wiejska), Sitno (gmina wiejska), Kraśniczyn (gmina wiejska), Stary Zamość (gmina wiejska)
• Tekstowy opis granic: Opis przebiegu granicy Parku rozpoczęto w gminie Izbica w miejscu przecięcia drogi prowadzącej z Orłowa Drewnianego - Kolonii do Topoli z rzeką Wolicą. Z tego miejsca granica biegnie tą drogą na północny wschód w kierunku Lasu Orłowskiego. Po przebyciu około 130 m za skrzyżowaniem dróg położonym na północ od miejscowości Topola, granica skręca w drogę gruntową prowadzącą początkowo przez niewielki teren zalesiony, a następnie wzdłuż zachodniej granicy Lasu Orłowskiego. Osiąga granicę administracyjną gminy Krasnystaw i biegnie wzdłuż niej początkowo na wschód, a następnie na północ. Mija od wschodu wieś Małochwiej Duży i od miejsca gdzie granica gminy Krasnystaw zmienia kierunek z północnego na północno-wschodni opuszcza granicę administracyjną i zmierza drogą wzdłuż lasu Olejanek na północ. Następnie otacza ten las od północy i ponownie osiąga granicę gminy Krasnystaw. Wzdłuż niej podąża na północ. Przed miejscowością Łany, w miejscu gdzie granica gminy skręca na wschód, granica parku opuszcza granicę administracyjną i zmierza na północ, biegnąc wzdłuż zachodniego skraju kompleksu leśnego. Osiąga granice gminy Siennica Różana i wzdłuż niej kieruje się na wschód. Po minięciu lasu Sadzonka Czajecka granica parku opuszcza granicę administracyjną i skręca na południe, prowadząc drogą gruntową. Dochodzi do drogi Łukaszówka – Chełmiec gdzie skręca na północny wschód, podążając tą droga przez około 270 m. Następnie skręca na wschód biegnąc równolegle do drogi przebiegającej prze miejscowość Chełmiec w odległości około 150 m od drogi, omijając od południa zabudowania tej miejscowości. Dochodzi do drogi wojewódzkiej nr 843 i wzdłuż niej prowadzi na południe przez około 450 m, po czym skręca na wschód prowadząc północnym, a następnie wschodnim skrajem kompleksu leśnego. Dalej podąża na południe wzdłuż drogi gruntowej i dochodzi do drogi Wolica – Bończa-Kolonia, przecina ją po czym dalej zmierza na południe prowadząc granicą działek. Dochodzi do doliny cieku wodnego stanowiącego prawobrzeżny dopływ rzeki Wojsławki i wzdłuż południowego skraju doliny biegnie w kierunku rzeki Wojsławki. Dociera do doliny tej rzeki i wzdłuż jej północnej krawędzi podąża na wschód. Osiąga drogę prowadzącą z Bończy do Bończy-Kolonii i wzdłuż niej zmierza przez około 220 m na północ, po czym skręca na wschód prowadząc drogą otaczającą od północy tereny Dworu Potockich. Następnie granica parku skręca na południe i biegnie drogą gruntową wzdłuż doliny rzeki Wojsławki. Za stawami, na skrzyżowaniu dróg polnych skręca na południe, przecina rzekę i dalej zmierza w kierunku południowo-wschodnim kierując się wzdłuż rowu melioracyjnego. Dochodzi do granicy gminy Kraśniczyn i wraz z nią biegnie ma południowy wschód, a następnie w kierunku południowym. Na wysokości rezerwatu „Głęboka Dolina”, w miejscu gdzie granica administracyjna zmienia kierunek na północno-wschodni, granica parku opuszcza granicę gminy Kraśniczyn i podąża dalej na południe wzdłuż wschodniej granicy lasu. Dochodzi do drogi gruntowej prowadzącej do wsi Podwysokie i wzdłuż niej biegnie na zachód, po czym skręca w kierunku południowo-wschodnim zmierzając wzdłuż drogi Podwysokie – Wysokie Drugie. Prowadząc w dalszym ciągu na południowy wschód drogą polną, omija zabudowania wsi Wysokie Drugie. Po osiągnięciu zachodniej granicy kompleksu leśnego, biegnie jego skrajem przez około 250 m, po czym skręca na wschód podążając drogą w kierunku wsi Osiczyna. Prowadzi nią przez około 150 m, a następnie skręca na południe, zmierza drogą polną przez około 340 m po czym ponownie skręca na wschód prowadząc drogą gruntową. Dochodzi do drogi biegnącej przez wieś Osiczyna, pozostawiając poza granicami parku zabudowania tej miejscowości i drogą ta zmierza na południe w kierunku wsi Wolica Uchańska. Przecina drogę Hajowniki – Wolica Uchańska Dziennik Urzedowy Województwa Lubelskiego – 4 – Poz. 4869 Załącznik Nr 2 do uchwały Nr XLIV/644/2018 Sejmiku Województwa Lubelskiego z dnia 8 października 2018 r. w sprawie Skierbieszowskiego Parku Krajobrazowego Strona 2 z 2 i prowadzi dalej na południe drogą do miejscowości Cieszyn, dalej tą drogą biegnie na południe przez tę miejscowość w kierunku Żukowa. Na skrzyżowaniu dróg przy pierwszych zabudowaniach Żukowa granica parku skręca na zachód prowadząc drogą przez około 620 m. Następnie skręca na południe i podąża drogą pozostawiając poza granicami parku zwartą zabudowę Żukowa. Dochodzi do drogi powiatowej biegnącej z Żukowa do wsi Rozdoły i wraz z nią zmierza na południowy zachód. Opuszcza drogę powiatową i kieruje się na południe drogą Stanisławka – Horyszów Polski przez niecałe 200 m, po czym skręca na zachód i prowadzi drogą gruntową. Osiąga drogę Rozdoły – Janówka i wraz z nią zmierza na południe przez około 300 m, by następnie skręcić ponownie za zachód. Biegnie drogą gruntową prowadzącą wzdłuż południowej granicy Lasu Sitanieckiego, a następnie skrajem Kobyla Łoza. Po osiągnięciu zachodniej granicy lasu, podąża drogą gruntową przez około 260 m po czym skręca na północ. Dochodzi do drogi biegnącej przez Kornelówkę-Kolonię, przecina ją i dalej zmierza na północ prowadząc drogą gruntową w kierunku Dębowca. Po około 700 m granica skręca na zachód, biegnie drogą polną przez około 260 m, po czym ponownie skręca na północ. Po niecałych 170 m skręca na północny zachód prowadząc linią łamaną wzdłuż granicy działek do Dębowca. W Dębowcu osiąga drogę powiatową i wzdłuż niej podąża na zachód przez około 300 m, następnie skręca w kierunku południowozachodnim zmierzając drogą wzdłuż południowych obrzeży tej miejscowości. Dochodzi do drogi wojewódzkiej Nr 843, wzdłuż niej podąża na północ przez około 50 m, po czym skręca na zachód prowadząc wzdłuż drogi gruntowej. Po około 1,2 km, na skrzyżowaniu dróg zmienia kierunek na południowy i dalej drogą gruntową biegnie przez około 220 m, by ponownie skręcić na zachód w kierunku miejscowości Udrycze-Wola. W tej miejscowości dochodzi do drogi powiatowej i wraz z nią zmierza w kierunku południowo-zachodnim prowadząc przez Udrycze-Wolę, Udrycze-Koniec, Wisłowiec i Borowinę. Dochodzi do drogi krajowej nr 17 i wzdłuż niej prowadzi na północny zachód przez Chomęciska Małe, Stary Zamość, Wierzbę, Podkrasne i Krasne. Około 300 m przed miejscem gdzie linia kolejowa łączy się z drogą krajową, granica parku opuszcza drogę nr 17 i skręca na wschód prowadząc drogą gruntową przez 70 m, po czym skręca na północ, omija od wschodu tereny zabudowane miejscowości Izbica, dochodzi do ul. Maliniec i wzdłuż niej biegnie na wschód do ulicy Szkolnej. W zadłuż niej zmierza przez około 50 m na północny zachód, po czym skręca w kierunku północno-wschodnim i prowadzi drogą gruntową do zalesionego wąwozu. Jego południowym skrajem biegnie na wschód przez około 130 m, następnie skręca na północ i dochodzi do ul. Klinkiernianej. Wzdłuż niej kieruje się na wschód przez około 570 m, po czym skręca na północny wschód i podąża drogą gruntową do Orłowa Drewnianego - Kolonii, przecina drogę biegnącą przez tę miejscowość i dalej kierując się na południe dochodzi do miejsca na rzece Wolica, od którego rozpoczęto opis granicy Skierbieszowskiego Parku Krajobrazowego.
• Pokaż obiekt na mapie:

Położenie otuliny

• Powierzchnia otuliny [ha]: 12625,3000
• Opis granicy lub położenia: Przebieg granicy otuliny Skierbieszowskiego Parku Krajobrazowego opisano począwszy od miejsca położonego na południe od miejscowości Kukawka na wysokości oddziału leśnego nr 357, w którym granica parku krajobrazowego opuszcza granicę gminy Kraśniczyn. Z tego miejsca granica otuliny podąża wzdłuż granicy administracyjnej gminy Kraśniczyn i Wojsławice w kierunku południowo-wschodnim. Za miejscowością Olszanka skręca na południowy zachód i biegnie granicą administracyjną gmin Kraśniczyn i Grabowiec, a następnie prowadzi dalej w kierunku południowo-wschodnim i południowym granicą gmin Skierbieszów i Grabowiec. Na wschodnim skraju lasu Wolickiego opuszcza granicę administracyjną w miejscu gdzie granica gminy skręca na zachód przecinając las. Z tego miejsca granica otuliny zmierza na południe wzdłuż wschodniej granicy lasu. Po osiągnięciu jego południowego skraju skręca na południowy zachód prowadząc drogą gruntową przez około 700 m, po czym skręca na południe i biegnie drogą wśród pól do wsi Wola Uchańska. Dochodzi do drogi prowadzącej przez tą miejscowość i wraz z nią podąża na wschód przez około 60 m, a następnie skręca na południowy wschód i zmierza do rzeki Wolica. Dalej biegnie wzdłuż rzeki na wschód przez około 160 m, po czym skręca na południe i prowadzi drogą przez Żurawlów. Dalej podąża na południe drogami gruntowymi w kierunku wsi Świdniki, następnie biegnie na południe pozostawiając poza granicami zabudowę miejscowości Świdniki. Dochodzi do drogi Świdniki – Żuków i wraz z nią biegnie na zachód przez około 350 m, po czym skręca na południe podążając drogą gruntową przez około 260 m, a następnie skręca na południowy zachód prowadząc drogą gruntową w kierunku kompleksu leśnego. Dalej biegnie tą drogą wzdłuż zachodniej granicy lasu, a następnie drogą tą przez las w kierunku Ministrówki. Na skrzyżowaniu dróg po przebyciu około 700 m od południowej granicy lasu, granica otuliny skręca na zachód i prowadzi drogą gruntową. Dochodzi do granicy gminy Sitno i wraz z nią zmierza na południe przez około 900 m, po czym skręca ponownie na zachód prowadząc drogą wśród pól. Dochodzi do drogi Stanisławka – Horyszów Polski i wraz z nią kieruje się na północ przez około 100 m, a następnie skręca na zachód. Biegnie drogą w kierunku wsi Janówka i dalej drogą przez tą miejscowość, a następnie przez Kolonię Sitno. Za ostatnimi zabudowaniami Kolonii Sitno granica opuszcza drogę powiatową i podąża na zachód drogą gruntową przez około 220 m, po czym, skręca na północ i dociera ponownie do drogi powiatowej w Kornelówce. Tą drogą zmierza na zachód, dociera do granicy gminy Sitno i wraz z nią biegnie na północ przez około 150 m, następnie skręca na zachód i prowadzi 1,2 km, po czym zmienia kierunek na północny i zmierza granicą działek do drogi gruntowej. Wraz z tą drogą podąża na północny wschód przez około 30 m, po czym skręca na północny zachód prowadząc granicą działek. Dociera do drogi wojewódzkiej nr 843, przecina ją i dalej biegnie na północny zachód. Osiąga granicę gminy Zamość i wraz z nią podąża na zachód. W Dębinie granica otuliny opuszcza granicę administracyjną i zmienia kierunek na północno-zachodni, biegnąc wzdłuż drogi powiatowej, prowadząc przez Chomęciska Duże. Opuszcza drogę powiatową i kieruje się drogą do Starego Zamościa. Osiąga drogę powiatową i wzdłuż niej zmierza na północ prowadząc przez Stary Zamość, Podstary Zamość, Tarzymiechy Trzecie i Tarzymiechy Drugie. Dochodzi do torów kolejowych linii nr 69 Rejowiec – Hrebenne i wraz z nimi biegnie na północ do Izbicy. Od miejsca gdzie linia kolejowa łączy się z drogą krajową nr 17 granica otuliny opuszcza linię kolejową i zmierza na północ drogą w kierunku rzeki Wieprz. Dalej prowadzi wzdłuż rzeki na północ, następnie po około 100 m od przecięcia z ul. Krakowskie Przedmieście skręca w kierunku północno-wschodnim, przecina ul. Zielną i dalej w tym samym kierunku podąża wzdłuż rowu melioracyjnego. Z ostatnimi zabudowaniami położonymi przy ul. Łąkowej skręca na wschód i dochodzi do linii kolejowej. Dziennik Urzedowy Województwa Lubelskiego – 6 – Poz. 4869 Załącznik Nr 3 do uchwały Nr XLIV/644/2018 Sejmiku Województwa Lubelskiego z dnia 8 października 2018 r. w sprawie Skierbieszowskiego Parku Krajobrazowego Strona 2 z 2 Następnie wzdłuż linii kolejowej prowadzi na północ, osiąga granicę administracyjną miasta Krasnystaw i wzdłuż niej podąża na wschód, a następnie na północ i północny wschód. Dociera do granicy gminy Siennica Różana i wzdłuż niej biegnie w kierunku wschodnim przez około 700 m, po czym skręca na północ, zmierza wzdłuż wschodniej granicy lasu przez około 150 m, a następnie skręca na wschód i biegnie przez około 2 km do drogi prowadzącej przez północną część wsi Baraki. Dalej tą droga podąża na wschód przez miejscowość Boruń, po czym dochodzi do drogi wojewódzkie nr 843 i wzdłuż niej prowadzi na południe przez 430 m. Następnie granica skręca na wschód i zmierza drogą polną w kierunku granicy gminy Kraśniczyn. Dalej biegnie wzdłuż granicy administracyjnej na południowy wschód i dochodzi do granicy Skierbieszowskiego Parku Krajobrazowego w okolicach Bończy w miejscu gdzie granica Parku osiąga granicę gminy Kraśniczyn. W tym miejscu kończy się granica otuliny Skierbieszowskiego Parku Krajobrazowego.
• Pokaż obiekt na mapie:

Ochrona

• Opis celów ochrony: Szczególnym celem ochrony Parku jest zachowanie walorów przyrodniczych, krajobrazowych, kulturowych, historycznych i turystycznych środowiska.
• Czy obowiązuje ochrona na podstawie prawa międzynarodowego? Nie

Czy obowiązuje plan ochrony? Nie

Zarządzanie

Nazwa sprawującego nadzór: Nie wskazano w akcie